Ik heb eerder al aangegeven dat ik om de 6 á 8 weken un stukske zou schrijven over de dames van VOW dus bij deze.
Tja, het zal niet meevallen om een stukske te schrijven daar de laatste wedstrijd dateert van 11 december 2022. Een mooie zondag waarop zowel de dames van Vr. 2 als van Vr. 1 drie punten mee naar huis namen.
En toen begon de winterstop. En als ik ergens een hekel aan heb is wel dat troosteloze, natte, koude weer. Ik heb daar niets mee. M’n fietske komt eigenlijk niet uit de berging en wandelen, met zo’n nat weer, dat wordt ’t ook niet. Maar het ergste is nog wel dat de eekhoorn wegblijft. Hij heeft z’n voeder ingegraven en kan dus een aantal maanden vooruit. Dus als ik naar buiten kijk zie ik alleen maar z’n kooitje.
Maar gelukkig konden we afgelopen zondag, 29-01-2023, weer de wei in. Helaas konden we maar een paar keer trainen door dat troosteloze weer.
Helaas werd de wedstrijd van Vr. 2 afgelast hoewel de dames van Vr. 2 in de startblokken stonden om weer een mooie partij op de grasmat te leggen na een paar keer goed en fel getraind te hebben.
De dames van Vr. 1 konden meteen aan de bak want RKTVC Vr. 1, de koploper voor deze wedstrijd, kwam op bezoek. Misschien is het raar dat ik het schrijf maar ik had er op voorhand een goed gevoel over. Misschien komt dat wel doordat ik ze allemaal een veer in hun …. heb gestoken (zie m’n schrijven van 12-12-2022).
De bespreking vooraf was anders dan anders. Iets feller dan normaal maar ik kon meteen zien dat de warming-up goed ging.
Ik kan er een heel mooi verslag van maken maar dan bent u nog 2 uur aan het lezen dus waar het op neer komt is dat er met 100 % beleving werd gevoetbald vanaf het eerste fluitsignaal. Zo van, jullie hadden net zo goed thuis kunnen blijven want de drie punten blijven in Zijtaart.
Een dik verdiende overwinning werd het hoewel de uitslag 2 – 1 overwinning misschien iets anders zegt. We hadden eigenlijk al met de rust met 4 – 0 voor moeten staan in plaats van met 2 – 0. En na rust een zelfde beeld maar 15 minuten voor het einde kregen we een penalty tegen die werd gezet maar verder lieten we ze niet terugkomen. Een overwinning van het collectief. Keihard gewerkt en elkaar gesteund.
Een schoonheid van een wedstrijd van onze kant met een schoonheid aan goals en een schoonheid aan speelsters die elkaar door dik en dun steunde.
En nu denk ik meteen aan het stukske met de titel: Veren gezocht.
Helaas heb ik geen veren meer want anders zou ik graag Toine, de grensrechter van Vr. 1, een veer in z’n …. Nee, ik bedoel gewoon een veer geven. Op de wedstrijddagen is hij mijn rechterhand, hij is scherp met vlaggen maar hij zorgt ook dat de tenues van de dames in orde zijn en wat ik nog belangrijker vind is dat hij meedenkt met mij en aangeeft hoe hij zou wisselen enz. Gelukkig zitten we op één lijn. Een fijne man om erbij te hebben. Nou ik denk dat ik nu wel genoeg veren in z’n …. heb gestopt.
D’n trainer van de dames van VOW